Wat zegt het universum

Synchroniciteit: the Universe is calling!

Ik zou het nog wel redden.

Tot het volgende benzinestation was het niet zo ver meer. Even een kopje koffie en weer door.

Maar het was nacht en het station was niet open. De volgende dan maar…

Niet lang daarna voelde ik me zweven, alsof ik met auto en al op een lager gelegen weg viel.

Het duurde heel lang…..

En toen werd ik wakker. De ene helft van mijn auto stond rechts, de andere helft met motor lag links. Mijn auto was half over de vangrail tegen het viaduct geknald!

Ik zette het alarmlicht aan, wat natuurlijk niet werkt zonder motor 🙂 en rende toen terug om het verkeer te waarschuwen, hield een auto aan of die de wegenwacht wilde waarschuwen.

Aan de andere kant stopten ook auto’s die dachten dat mijn motor een motorrijder was.

In no time was er politie en brandweer.

Een vriendelijke meneer bood aan om mijn hondje zolang in zijn auto te laten. Hij heeft me later ook naar m’n vader gebracht, die toevallig daar vlakbij woonde.

Ik kreeg opmerkingen dat ik zo kalm bleef. Ja, duh, waarom niet? Ik had toch niks?

Maar de volgende morgen, toen ik naar het sleepbedrijf moest om de papieren te regelen, snapte ik die opmerkingen. Ik zag mijn auto, of wat ervan over was, total loss, en begon te trillen en te huilen.

“U heb wel een engel boven u, mevrouwtje, want dat u daar nog heel uitgekomen bent!” zei de man.

Doorgaan

Het gebeurde op vrijdagavond. Omdat ik wel eens gehoord had, dat het goed was om gelijk weer te gaan rijden, zodat je niet bang wordt, stapte ik maandag weer in (een andere) auto. Ging gewoon weer door waar ik was gebleven.

Maar dat was niet de bedoeling.

Want twee dagen daarna werd ik ’s morgens wakker.

Ik kon me niet bewegen. Ik kon ook niet opstaan. Er is iets niet goed!

Rampscenario’s gierden door mijn hoofd.

Er was een vriend in huis, die ik kon roepen en die mij overeind kon trekken. Gelukkig!

Ik bleek een vette whiplash te hebben en er was zoveel vocht in mijn nek, dat ik niet op eigen kracht meer kon opstaan. En ja, ik voelde me daarvoor wel wat grieperig en een beetje misselijk, maar dat was logisch vond ik.

Ik was uiteindelijk weken uit de running. Tijd om eens over mijn leven na te denken. Want wat was ik in vredesnaam allemaal aan het doen? 12 uur per dag werken, hele dag in de auto, 16 uur rijden. Druk druk druk, niet willen voelen, niet willen denken. Bzzz bzzz bezig.

 

Na een faillissement en het beëindigen van een relatie, was ik oproerkoerier geworden. Pakjes door het hele land rondbrengen, soms ook naar België. Ik leefde op de automatische piloot.

Het had mij zo diep geraakt, zo pijn gedaan, dat ik het niet onder ogen wilde zien. Vriend weg, huis weg, werk weg.  Ik had al meer momenten gehad, waarop ik me wel afvroeg, waar ben ik mee bezig, maar toch door ging. En toen dus dit ongeluk. Waar ik wonderwel heel uit ben gekomen. En omdat ik nog steeds niet stil wilde worden, kon ik die morgen niet opstaan. En hoe vreemd het ook klinkt, het was dus hulp. Ik zie dat niet als toeval. Het was letterlijk een wakker schudden.

Synchroniciteit

Dit is synchroniciteit; toeval dat zo toevallig is, dat het geen toeval meer kan zijn, dat het betekenis voor je heeft. Een boodschap is. Een boodschap van het Universum. Of God of het Hogere, het Licht, de Natuur, of Spirit of de Engelen, de Krachtbron, hoe jij datgene ook maar wilt noemen dat groter is dan wijzelf.

En zo zijn er allerlei boodschappen.

Je loopt over iets te dubben en ineens zie je een tekst op een poster, of op de rug van een motorrijder en je weet wat je moet doen!

Je zoekt een pand en je moeder blijkt iemand te kennen die precies dat geschikte pand heeft!

Ik geloof dat alles met elkaar in verbinding staat. Hoe de wereld zich ontwikkelt heeft invloed op ons en andersom. Daarom is ieders bijdrage van belang en is het zo nodig dat we allemaal ons beste leven leiden en de talenten die we kregen zo goed mogelijk gebruiken.

Door alle prikkels en informatie van nu zijn we geneigd ons af te sluiten terwijl het juist zo belangrijk is om in verbinding te zijn met de Natuur, het Grotere. Veel mensen ervaren stress en zijn de weg kwijt.

Toen ik me openstelde voor deze boodschappen, merkte ik dat ze vaker gebeurden en heb ik ervaren dat ik geleid en gedragen word door een groter geheel.

Dat ik niet alleen ben of het alleen hoef te doen.

Ze komen via fluisterstemmen in mezelf, inzichten, intuïtie, maar ook door ontmoetingen.

Ze sturen me bij in de richting van mijn levenspad en hebben altijd een goede intentie.

Soms zijn ze wat luider als je niet wenst te luisteren :-), zoals hierboven. Maar ik wist onmiddellijk dat ik al meer boodschappen had gehad en ze in de wind had geslagen….

Wil je meer weten over synchroniciteit? Op 3 maart start ik de synchroniciteits experience, waarin we 7 dagen bewust meer synchroniciteit in ons leven gaan ervaren. Doe je mee?

Schrijf je dan nu vast hier in.

Ik ben heel nieuwsgierig of jij ook van dit soort bijzondere gebeurtenissen hebt meegemaakt, waarvan je zeker weet, dat het geen toeval was, maar een boodschap. En vooral, wat het je gebracht heeft.

Laat je het weten onder deze post?

Liefs, Minke

Vorig bericht
Mijn trailangel in NY
Volgend bericht
De meest gestelde vraag
Coach voor vrouwen van boven de 50

Over Minke Brik

Als alignment teacher & synchroniciteitsexpert spreek ik veel talentvolle vrouwen die net als jij prachtige plannen en ideeën hebben waar de wereld ook echt behoefte aan heeft. Het is mijn passie om aan zoveel mogelijk mensen te leren hoe je een ontvangststation wordt voor synchroniciteit, voor de boodschappen van het Universum, zodat je leven makkelijker, simpeler en vooral plezieriger wordt!

Ook interessant om te lezen:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Dit is een verplicht veld
Dit is een verplicht veld
Geef een geldig e-mailadres op.